ارز دیجیتال تتر که با علامت (T) نشان داده می‌شود یک استیبل کوین با پشتوانه دلار آمریکا است است. هر تتر که با نماد USDT هم شناخته میشه قرار است تا دقیقا ۱ دلار آمریکا نه یک سنت کمتر، نه یک سنت بیشتر ارزش داشته باشد. تتر را یک استیبل کوین می نامیم چون قیمتش همیشه ثابت هست.

تتر ابتدا در اوایل سال ۲۰۱۴ با نام ریل کوین (Realcoin) راه‌اندازی شد. اما کمی بعد در ماه نوامبر، توسط شرکت iFinex، مالک تشکیلات Tether و صاحب صرافی ارز دیجیتال بیت فینکس (Bitfinex) که آن را پایه‌گذاری نموده است، دوباره نام‌گذاری شد.

تتر (Tether)، این ارز دیجیتال پایدار یا Stable Coin که مهمترین ویژگی آن این است که از نوسانات بازار ارزهای دیجیتال محفوظ می‌باشد، در اصل به عنوان ابزاری برای کنترل عدم پایداری قیمت در معاملات رمز ارزها مورد استفاده قرار می‌گیرد. به این ترتیب این ارز دیجیتال بلاک چین محور هم از امکانات ارزهای دیجیتال بهره‌مند است و هم مشابه ارزهای رایج فیزیکی، فاقد نوسانات قیمت رمز ارزها می‌باشد و قیمت نسبتاً ثابتی دارد.

منظور از استیبل کوین‌ چیست؟
استیبل کوین یک ارز دیجیتال است که وابسته به یک ارز واقعی یا همان فیات (دلار آمریکا، یورو و…) است. این ارزهای دیجیتال توسط شرکت‌های متمرکزی که پشتوانه ارز را تامین می‌کنند، عرضه می‌شوند؛ حالا یا با قرار دادن آن ارز فیات به عنوان وثیقه یا از طریق نوعی الگوریتم که عرضه استیبل کوین را با توجه به حجم درخواست بازار تنظیم می‌کند. استیبل کوین‌ها به صرافی‌ها امکان تبادل جفت‌ارزها با پول‌های فیات را می‌دهند بی‌آنکه خود پول فیات را مستقیما درگیر معامله کنند. مثلا شما می‌توانید یک جفت ارز «BTC/USDT» داشته باشید که در واقع بازار «BTC/USD» را بدون نیاز به قوانین دلاری شبیه‌سازی می‌کند.

ارز دیجیتال تتر چیست؟
در واقع یک نوع دلار دیجیتال است. دارندگان این رمزارز از نوسان قیمت در امان هستند اما با این‌حال هنوز هم در معرض نوسانات خود آن ارز فیاتی پشتوانه قرار دارند. تصور کنید اگر ارزش دلار آمریکا یک شبه سقوط کند و به نصف برسد آنگاه ارزش دارایی «Tether» شما نیز نصف خواهد شد!

شما می توانید با خرید و فروش تتر در صرافی ها از کاهش و افزایش قیمت آن سود کسب کنید. برای خرید تتر حتما باید در یک صرافی معتبر ایرانی حساب داشته باشید.

چطور در ایران تتر بخریم؟
آسان‌ترین روش برای خرید تتر در ایران، استفاده از خدمات وب‌سایت‌هایی مانند صرافی تترلند می‌باشد. شما می‌توانید با مراجعه به سایت این صرافی و با پرداخت ریال از طریق درگاه آنلاین، در زمانی کوتاه تتر خریداری کنید.

چطور در ایران تتر بفروشیم؟
سایت‌هایی مانند تترلند خدمات خرید و فروش تتر در ایران را به آسانی به کاربران خود ارائه می‌دهند. بدین ترتیب در صورتی که قصد دارید تتر خریداری کنید و یا موجودی تتر خود را به فروش برسانید و ریال دریافت کنید، می‌‌توانید از خدمات تترلند برای تبدیل موجودی تتر خود به ریال استفاده کنید.

در صرافی ایرانی (تترلند) که کارش فقط خرید و فروش دلار دیجیتال (USDT) یا همون تتر هست می تونید به صورت آنلاین دلار دیجیتال خودتون رو خرید و فروش کنید. (ازشون بخرید و بعدا به خودشون بفروشید)

 

جهت خرید تتر با 20 درصد تخفیف کارمزد معاملات روی لینک زیر کلیک کنید

لینک ثبت نام در صرافی تترلند جهت خرید و فروش دلار دیجیتال (تتر)

ضمنا از طریق تمام صرافی های دیگه که در زمینه معاملات رمز ارزها فعالیت می کنند هم می تونید تتر بخرید چون ارز تتر یک استیبل کوین و جفت ارز معاملاتی ثابت در همه صرافی ها هست. ولی ما برای کسانی که فقط قصد خرید تتر دارند تترلند رو معرفی کردیم. از طریق لینک های زیر می تونید در صرافی های دیگه هم ثبت نام و تتر تهیه کنید.

خرید تتر در صرافی نوبیتکس

خرید تتر در صرافی رمزینکس

خرید تتر در صرافی تبدیل

حتما شما هم در خصوص طرح صیانت از فضای مجازی زیاد شنیدید. شخصا نمی دونم چرا اسم این طرح رو طرح صیانت از فضای مجازی گذاشتن! چون در واقع این طرح همون محدود سازی و فیلترینگ، مسدود سازی سایت ها و اپلیکیشن های خارجی و راه اندازی اینترنت ملی با کلی مخلفات هست. (بخوانید اینترانت داخلی چینی سازی شده) شاید بهتر بود اسم طرح رو همون طرح کنترل و محدود سازی فضای مجازی، یا طرح فیلترینگ پیشرفته نسخه پلاس یا کلا طرح اینترنت ملی نام گذاری می کردند. در کل کسی به فکر صیانت از ما نیست!

بریم یه بررسی کنیم وقایع اخیر رو...

بازی با کلمات. محدود سازی ترافیک!

از همان ابتدای مطرح شدن طرح جدید صیانت از فضای مجازی، طراحان آن تاکید می‌کردند که در این طرح قرار نیست هیچ پلتفرم و یا پیام‌رسانی مسدود شود و خبری از فیلترینگ نیست.(آماده کردن ذهنیت ها) بررسی متن طرح صیانت هم این ادعا را تایید می‌کند. در هیچ کجای این متن به مسدودسازی و فیلترینگ اشاره نشده است.(فعلا البته). اما در این طرح کارگروهی با عنوان «کمیسیون عالی» تشکیل می‌شود که قوانین و مقررات فعالیت در فضای مجازی را مشخص می‌کند. (یعنی هر کاری دلشون بخواد می کنند)

هر پیام‌رسان و پلتفرمی که بخواهد در فضای ایران فعالیت کند، باید قوانین و مقررات این کمیسیون را بپذیرد. اما اگر نپذیرد، مجازات می‌شود. مجازات‌های در نظر گرفته شده در بخش دوم این متن آمده. اما مهم‌ترین نکته‌ای که به آن اشاره شده «اعمال خط مشی ترافیک»است. عبارتی که به معنای محدودکردن سرعت اینترنت برای این پیام‌رسان‌هاست.

تاکید اصلی اعضای کمیسیون مشترک هم روی شبکه اجتماعی اینستاگرام است. آنها می‌گویند قصد ما فیلترینگ اینستاگرام نیست. اما اینستاگرام باید قوانین ما را رعایت کند و اگر نکند، با آن برخورد می‌شود. (اینستاگرام هم حتما به حرف شما گوش میده)

حالا سوالی که پیش میاد این هست که آیا شرکت های بزرگی مثل متا(فیس بوک) و گوگل و بیشتر پیام رسان های خارجی و ... قوانین ما را رعایت می کنند؟؟! طبیعتا نه. پس با اون ها برخورد میشه. حالا این برخود چیه؟ محدودکردن سرعت اینترنت برای سایت ها و این قبیل پیام‌رسان‌ ها!!!. (بازی با کلمات) محدود کردن سرعت عملا همون قطع کردن و فیلتر شدن و عدم امکان استفاده از این سایت ها و اپلیکیشن هاست. فقط اسمش قشنگ شده. در کل هیچ وقت دولت به فکر ما نبوده و نیست! چرا طرح صیانت از اشتغال برای جوان ها نداری؟ چرا طرح صیانت از کسب و کارها و استارت آپ ها نداریم؟ چرا طرح صیانت و حمایت از منابع طبیعی و آثار باستانی نداریم؟ چرا طرح صیانت از آزادی بیان و اندیشه نداریم؟ چرا طرح صیانت از فرهنگ ایرانی نداریم؟ فقط اینستاگرام بده؟!

بر اساس این طرح، همه پیام‌رسان‌ها و پلتفرم‌ها چه داخلی و چه خارجی(شما بخوانید خارجی) باید از قوانین و مقررات خاصی تبعیت کنند. اگر پلتفرم و پیام‌رسانی از این قوانین تبعیت نکند، با محدودیت‌هایی مواجه می‌شود.(باید جمع کنند از ایران برن) یکی از این محدودیت‌ها، کاهش ترافیک و پهنای باند است.

در متن این طرح در این مورد آمده: اگر افرادی که در فضای مجازی خدمات ارائه می‌کنند، از مصوبات وضع شده تخطی کنند، با آنها برخورد می‌شود. (تعطیل یا فیلتر میشن)

در مرحله اول، اعلام عمومی تخلف انجام گرفته است. پس از آن محدودیت در جذب کاربر جدید در بازه زمانی پنج روز تا سه ماه وضع می‌شود.

گام بعدی، جریمه نقدی از یک درصد تا ۱۰ درصد درآمد سالیانه است. اما این برخورد می‌تواند فراتر از این موارد باشد و به «محرومیت از عرضه و فعالیت خدمات منجر شود. آن هم از طریق کاهش مدت اعتبار یا تعلیق یا لغو یا عدم تمدید مجوز.

محدودیت در کلیه انواع تبلیغات، اعمال تعرفه ترجیحی و اعمال خط‌مشی ترافیک هم جزو برخورد با متخلفان است. به نظر می‌رسد نکته مهم این بخش همان «اعمال خط مشی ترافیک» است. عبارتی که مبهم است اما به نظر می‌رسد به معنای محدودیت ترافیک و یا محدودیت دسترسی به اینترنت برای پلتفرم‌های متخلف است.

شش ماه حبس برای تجارت فیلترشکن (عجب!!)

یکی از نکات بسیار مهمی که در طرح صیانت از فضای مجازی به آن اشاره شده است، مسدودسازی فیلترشکن‌هاست. (حالا خودشون دارن میفروشنا!!) بر اساس این طرح، وزارت ارتباطات مسئول مسدودسازی فیلترشکن‌هاست. این وزارتخانه مکلف است که به طور مستمر و موثر این نرم‌افزارها را شناسایی و غیرقابل استفاده کند. سوال این هست که پس مسئولین چطوری در توییتری که فیلتر هست توییت می زنند؟

همچنین طبق ماده ۱۹ این طرح، هرگونه فعالیت تجاری در زمینه تولید، توزیع، تکثیر و عرضه غیرمجاز نرم‌افزارها یا ابزارهای دسترسی بدون پالایش (نظیر VPN و فیلترشکن) (که خود مسئولین هم دارن استفاده می کنند) ممنوع است و مرتکب، به حبس و جزای نقدی درجه شش محکوم می‌شود.

انتشار عمده فیلترشکن‌ها هم ولو به قصد غیرتجاری شامل حبس و جزای نقدی می‌شود. اما در این طرح استفاده از فیلترشکن برای کاربران جرم عنوان نشده است. احتمالا به این دلیل که فرض اصلی این طرح این است که وزارت ارتباطات، کلیه فیلترشکن‌ها را مسدود و غیرفعال می‌کند.

الزام سامسونگ به نصب پیام‌رسان سروش

«تصویب ضوابط تشویق تولیدکنندگان داخلی و خارجی تجهیزات الکترونیکی هوشمند به حمایت از خدمات فضای مجازی داخلی به پیشنهاد تنظیم‌گران با استفاده از ابزارهای قانونی نظیر حقوق ورودی از جمله دیگر وظایف کمیسیون عالی تنظیم مقررات است.»

اما این بند به زبان ساده به چه معناست؟ برای مثال هنگام واردات گوشی همراه، اگر کشور سازنده پیام‌رسان و اپلیکیشن بومی و ایرانی روی گوشی تولیدی خود نصب کند، می‌تواند از تخفیف عوارض ورودی برخوردار شود. مثلا اینکه گوشی‌های اندروید به جای گوگل‌پلی، برنامه بازار را نصب کنند. یا به جای تلگرام و واتساپ، پیام‌رسان سروش را نصب کنند.

اما موبایل‌هایی که برنامه و اپلیکیشن خارجی به صورت پیش‌فرض روی آنها نصب شده باشد، مشمول افزایش عوارض ورودی می‌شوند. در نسخه پیشین طرح صیانت مقدار عوارض ورودی ۳۵ درصد عنوان شده بود. در نسخه جدید درصد عوارض حذف شده.

اما حسین میرزایی، عضو کمیسیون مشترک طرح صیانت در گفتگویی به عوارض ۳۵ درصدی صحه گذاشت و حتی گفت اگر برنامه گوگل پلی از روی گوشی‌های اندروید حذف نشود، عوارض ورودی گوشی‌های اندروید را افزایش می‌دهیم یا حتی ممکن است دیگر گوشی اندروید وارد نکنیم! خلاصه خر تو خری شده.

با این حساب با اجرای طرح صیانت، باید منتظر افزایش قیمت گوشی همراه هم باشیم. چون بعید است که شرکت‌های خارجی، حاضر به حذف اپلیکیشن و پیام‌رسان‌های پرمخاطب باشند. در این صورت احتمالا یا واردات گوشی‌های خاص از چین افزایش پیدا می‌کند و یا قیمت گوشی‌های فعلی گران می‌شود.

اینترنت، جزو اموال دولت می‌شود!

تنظیم قوانین و مقرراتی که در طرح صیانت باید اجرا شود، با کارگروهی است که کارگروه گذرگاه مرزی نام دارد. طبق ماده ۹، افراد زیر اعضای کارگروه مدیریت گذرگاه مرزی هستند:

رئیس مرکز ملی فضای مجازی (ریاست کارگروه)، نمایندگان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، سازمان پدافند غیر عامل، وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی، قوه قضائیه، ستاد کل نیروهای مسلح و سازمان اطلاعات سپاه.

این کارگروه گذرگاه‌های ایمن مرزی را انتخاب می‌کند و درباره امنیت ارتباطات، اطلاعات، مدیریت ترافیک ورودی و خروجی کشور تصمیم‌‌گیری می‌کند.

خداحافظی با اینترنت بخش خصوصی

نکته مهمی که در این بخش آمده این است که تعیین گذرگاه‌های مرزی (ترافیک و سرعت اینترنت) بر عهده این کارگروه است و بخش خصوصی و غیردولتی امکان ایجاد، نگهداری و بهره‌برداری از گذرگاه‌های ایمن مرزی را ندارند. به عبارتی فعالیت بخش خصوصی در این بخش ممنوع است و هر گونه تخلف از آن در حکم تصرف در اموال دولتی است.

کارگروه مدیریت گذرگاه ایمن مرزی موظف است ظرف مدت شش ماه بعد از لازم‌الاجرا شدن این قانون دسترسی‌های بخش خصوصی را به بخش دولتی منتقل کند. بر این اساس دیگر بخش خصوصی امکان ارائه اینترنت در ایران را ندارد.

اگرچه پیش از این مساله ورود بخش خصوصی به حوزه اینترنت مطرح بود و حتی گفته می‌شد بخش خصوصی می‌تواند اینترنت با سرعت بهتر و قیمت ارزانتر به مردم بدهد، اما حالا بر اساس این طرح، تنها دولت در ایران امکان دسترسی به اینترنت را فراهم می‌کند و قرارگاه مرزی، در اختیار کارگروهی است که عنوان شد. یعنی این کارگروه دسترسی به اینترنت، سرعت و کیفیت آن را تعیین می‌کند. یعنی هر وقت خواستن قطع می کنند.

افشای مکالمات با حکم قضایی!

در ماده ۱۱ این طرح به «اعمال موضوع اصل ۲۵ قانون اساسی توسط دستگاه‌های مجری در فضای مجازی و گذرگاه مرزی» اشاره کرده که به این معناست که افشای مکالمات افراد در فضای مجازی و گذرگاه مرزی با حکم قضایی شدنی است.

کسب‌وکارها نگران نباشند! شما بخوانید نگران باشند!

بر اساس طرح صیانت، کمیسیون عالی برای تنظیم قوانین و مقررات و نظارت بر اجرای این طرح تشکیل می‌شود. نکته مهمی که در طرح آمده این است که «تهیه و تصویب ضوابط مدیریت ترافیک داخلی و خارجی فضای مجازی کشور» بر عهده این کمیسیون است. یعنی این کمیسیون تعیین می‌کند که مردم به چه سرعت و کیفیت اینترنت داخلی و خارجی دسترسی داشته باشند.

نکته دیگری که در این بخش آمده این است که مجوز فعالیت در فضای مجازی باید توسط این کمیسیون صادر شود. هرگونه فعالیتی اعم از محتوا (داده، متن، صوت و تصویر)، خدمات و زیر ساخت‌های ارتباطی و زیر ساخت‌های اطلاعاتی.

در نظر بگیرید تمام صرافی های خارجی، بروکرها، سایت های تحلیلی، آماری و خبری خارجی قطع بشن. کجا قراره ترید کنیم؟ منابع خارجی از دست میرن. درست هست که این طرح بزودی توانایی اجرایی شدن کامل رو نداره ولی در دستور کار هست و این بده.

این طرح اول قرار هست فقط تحت عنوان قانونی شدن فضای مجازی باشه. بعدا هزار و یک ماده به اون اضافه میشه و در نهایت چیزی که مشخص هست این که طرح صیانت دولت از دولت هست و طبیعتا به نفع ملت نیست.

در نهایت کاش طرح صیانت از قیمت مسکن، طرح صیانت از اشتغال برای جوانان، طرح صیانت از آب و برق و گاز، طرح صیانت از سلامت و بهداشت عمومی، طرح صیانت از تورم، از تولید ملی، از قیمت برنج و ... هم داشتیم.

راهکارها:

خب معمولا اولین کاری که میشه انجام داد اعتراض مدنی هست. یعنی همه به این قانون اعتراض کنیم و بی تفاوت نباشیم. به هر شکل ممکن. در شبکه های اجتماعی، نظرسنجی ها، هشتگ ها و... به مسئولان و مدیرانی که طرح رو دارن جلو میبرند اعلام نارضایتی کنیم.

در نهایت اگر موفقیت حاصل نشد شاید آخرین راهکار استفاده از برنامه های داخلی جایگزین باشه که عموما دولتی هستند.(که متاسفانه دولت هم همین رو می خواد) یا استفاده از روش های جدیدی که در آینده برای آزادی اینترنت ارائه میشه، مثل اینترنت ماهواره ای و... . خلاصه کلام این که داریم چینی میشیم (چینی سازی و بازگشت به عقب با سرعت در حال انجام است)

لطفا اگر شما هم با این طرح مخالف هستید این مطلب را تا حد توان به اشتراک بزارید.

بازارهای مالی در ایران معمولا در 5 گروه اصلی بورس، مسکن (املاک)، طلا (سکه)، سپرده (نرخ سود بانکی) و ارز (دلار) دسته بندی می شوند. بازار خودرو هم بازار فرعی دلار محسوب میشه. البته بازارهای دیگری هم هستند مانند بازار فارکس، رمز ارزها و اوراق که ما در این مطلب تنها به بررسی 3 بازار خواهیم پرداخت.

در این مطلب ما تنها 3 بازار بورس، رمزارز و فارکس را مورد بررسی قرار می دهیم، چرا که تنها در این 3 بازار می توان با کمترین سرمایه در حد 500 هزار تومان اقدام به معامله، سرمایه گذاری و کسب سود کرد.

ابتدا مزایا و معایب هر یک را مورد بررسی قرار می دهیم:

مزایای سرمایه گذاری در بورس

حفظ ارزش پول در برابر تورم
کسب سود از رشد سهام و سود سالانه سهام
امکان سرمایه گذاری در بورس با بودجه محدود
نقدشوندگی سریع در بازار بورس در سهام بنیادی
معاف از مالیات و برخورداری از حمایت قانونی دولت
سهامداری و مشارکت در اداره شرکت ها
حمایت از تولید ملی و سهیم شدن در کسب و کارها

معایب سرمایه گذاری در بورس
امکان وجود رانت اطلاعاتی در بازار
امکان انتشار صورتهای مالی غیر واقعی
وجود دلالان بی مسئولیت
ساعات معاملاتی محدود روزانه و هفتگی
صف خرید و فروش به واسطه وجود دامنه نوسان
امکان سفته بازی در بازار بورس
امکان تغییر مالکان حرفه‌ای شرکت‌های بورسی
تاثیرپذیری بازار بورس از اتفاقات خارج بورس
امکان معامله سهام برای افراد بی تجربه و بدون دانش
وجود سرمایه گذاران غیرحرفه‌ای در معاملات بازار
امکان اثر گذاری شدید بر بازار از طریق نشر اخبار قبل از تایید منابع رسمی
تاثیر بسیار بالای شایعات در روند تصمیم گیری سرمایه گذاران و …

مزایای فعالیت در بازار رمز ارزها

حریم خصوصی و امنیت بیشتر
تراکنش های آسان و سریع
شفافیت بیت کوین و رمزارز ها
عدم وجود دامنه نوسان
معاملات شبانه روزی به صورت 24/7
بدون محدودیت زمانی و مکانی برای معامله کردن
امکان سرمایه گذاری و معامله با بودجه محدود
حریم خصوصی و امنیت بیشتر
تسویه حساب سریع و کارمزدهای کم
پوشش تورمی
روش های متنوع در کسب درآمد
امکان معامله با اهرم های بالا
امکان معامله و کسب سود در خلاف روند بازار

معایب فعالیت در بازار رمز ارزها
نوسان زیاد قیمت ارزهای دیجیتال
مشکلات امنیت سایبری
نظارت قانونی کمتر
مشکلات و پیچیدگی های فنی رمزارز ها
احتمال کلاهبرداری بودن پروژه ها
حجم کوچک مارکت و نوپا بودن مارکت
اختلال در روند و نوسانگیری توسط نهنگ های بازار
ریسک بالا به دلیل عدم وجود دامنه نوسان در ریزش ها
بازار پر ریسک و پر از کلاهبرداری
استفاده از ارزهای دیجیتال در فعالیت های غیرقانونی

مزایای فعالیت در بازار فارکس

امکان سرمایه گذاری اولیه با سرمایه کم
فارکس یک بازار غیر متمرکز
دسترسی 24 ساعته در 7 روز هفته
فارکس برای سبک های مختلف معاملاتی مناسب است
فروش آسان در کوتاه مدت
هزینه تراکنش پایین: در مقایسه با بازار سهام، کارمزد تراکنش این بازار بسیار پایین و تقریبا ناچیز است
قدرت نقدشوندگی بالا: روزانه حدود ۶.۶ تریلیون دلار معامله در این بازار صورت می گیرد
اهرم مالی: به کمک این قابلیت، معامله گران می توانند سود بیشتری از معاملات خود به دست آورند

معایب فعالیت در بازار فارکس

عدم شفافیت در بازار فارکس
شاخص های پیچیده نوسان قیمت
افزایش ریسک ، افزایش اهرم یا لوریج
نیاز به آموزش و تجربه زیاد
این بازار پرریسک ترین بازار معاملاتی نیز محسوب می شود و در سال ۲۰۱۹ حدود ۷۰ درصد معامله گران در این بازار دچار ضرر شدند

نتیجه گیری: در نهایت ما بازار خوب یا بد نداریم. بلکه بازار پر ریسک و کم ریسک داریم که ریسک ما متناسب با میزان تجربه و آموزش هایی که دیده ایم می تواند کم یا زیاد باشد. اما برای شروع، بازار بورس ایران و رمز ارزها برای افراد مبتدی به شرطی که آموزش دیده باشند، می تواند گزینه آسان و کم ریسک تری باشد.